Jakie są hormony odpowiadające za wypadanie włosów?

Zaburzenia hormonalne w organizmie mogą przyczyniać się do nadmiernego wypadania włosów na różnych mechanizmach. Najczęstszym mechanizmem wypadania włosów jest tzw. Telogen effluvium.

Czym jest Telogen effluvium?

W przebiegu tego mechanizmu obserwujemy nadmierną ilość włosów wypadających podczas mycia, czy czesania. Jest to związane z nadmierną ilością włosów w fazie wypadania, większą niż statystyczne 15% całej populacji włosów.

Ważna rola tarczycy

W przypadku zaburzeń hormonalnych szczególną uwagę musimy poświęcić tarczycy. W obecnych czasach zaburzenia pracy tego gruczołu są bardzo powszechne, co stanowi duży problem dla prawidłowego wzrostu włosów. Niedoczynność tarczycy, związana z nadmiernym wydzielaniem się hormonu przysadki mózgowej – TSH może powodować, że nasze włosy staną się matowe, sztywne, sianowate. Możemy mieć problem z ułożeniem fryzury a także z przerzedzeniem się zewnętrznych części brwi. Im wyższe TSH tym mechanizm może być dynamiczniejszy i bardziej widoczny. Pamiętajmy o oznaczaniu przeciwciał a-TPO i a-TG, które dodatkowo mogą pomóc w rozpoznaniu choroby autoimmunologicznej tarczycy Hashimoto. Zaburzenia pracy tarczycy przebiegające w kierunku nadczynności w mniejszym stopniu powodują problemy z wypadaniem włosów, jednak i tego problemu nie możemy lekceważyć.

 

Jak na włosy wpływają poziomy androgenów?

Kolejną grupą hormonów są androgeny. Testosteron i DHT (dihydrotestosteron) biorą udział w łysieniu androgenowym, które jest predysponowane do rozwoju przez predyspozycję genetyczną. Te 2 hormony najczęściej powodują utratę włosów u mężczyzn, w znacznie mniejszym stopniu u kobiet. Do hormonów androgenowych zaliczymy także DHEA (dihydroepiandrosteron) czy androstendion. Te hormony często ulegają rozchwianiu w przypadku PCOS (zespołu policystycznych jajników) czy insulinooporności. Zaburzone wydzielanie prolaktyny (hiperprolaktynemia) może dodatkowo powodować nadmierne przetłuszczanie się skóry, które w połączeniu z nadmiernym wypadaniem włosów może stanowić rozbudowany problem.

Współpraca endokrynolog – trycholog

W takim przypadku konieczna będzie interwencja endokrynologa i współpraca z trychologiem. Zaburzenia hormonów androgenowych, np. w przebiegu PCOS, mogą wpływać na zaburzenia miesiączkowania, hirsutyzm (nadmierne owłosienie na ciele), zwiększone wydzielanie się sebum. Jeśli takie symptomy obserwujemy u siebie, dodatkową diagnostykę powinniśmy rozwinąć w kierunku równowagi estrogenów do progesteronu. W szczególnych przypadkach powinniśmy zaczerpnąć porady i leczenia ginekologicznego. Wtedy terapia trychologiczna może przynieść oczekiwane efekty.